Εισαγωγή
Η οικονομία, παρά την εξέλιξη των θεωριών και την πρόοδο των μαθηματικών μοντέλων, παραμένει ένας τομέας με υψηλό βαθμό αβεβαιότητας. Παράγοντες όπως η ανθρώπινη συμπεριφορά, οι πολιτικές αποφάσεις, οι διεθνείς εξελίξεις και οι απρόβλεπτες κρίσεις καθιστούν δύσκολη την ακριβή πρόβλεψη των οικονομικών αποτελεσμάτων. Αν και οι οικονομολόγοι προσπαθούν να αναλύσουν τις τάσεις και να προτείνουν πολιτικές, η ίδια η φύση της οικονομίας –ως ένα σύστημα αλληλεξαρτώμενο και δυναμικό– δεν επιτρέπει ποτέ απόλυτη βεβαιότητα για τις συνέπειες των επιλογών που γίνονται.Οι επιστημονικοί συλογισμοί που επιρεάζονται από αυτήν την αβεβαιότητα χάνουν την πειστικότητα τους.
Όσον αφορά Χρηματοοικονομικά Επενδυτικά Μέσα που αναλύονται μέσω μεθοδολογιών και στρατηγικών . Αν και υπάρχουν “μηχανικά” συστήματα συναλλαγών όπως ο Κινητός Μέσος Όρος 200 ημερών ή το σύστημα του Στροφέα (διασπάσεις υψηλού / χαμηλού 20 ημερών) για να καθορίσουν εισόδους και εξόδους στην αγορά, αυτά δεν εξασφαλίζουν την ακρίβεια των αποτελεσμάτων. Τα συστήματα συναλλαγών στηρίζονται στην ανάλυση παλαιότερων συμπεριφορών των αγορών, επιχειρώντας να εντοπίσουν επαναλαμβανόμενα πρότυπα που θα μπορούσαν να προβλέψουν μελλοντικές εξελίξεις, αλλά η αγορά συμπορεύεται με απρόβλεπτα γεγονότα, θόρυβο και αλλαγές που δεν μπορούν να “δει” κανένα σύστημα.Για τα επιχειρηματικά όπως οι πωλήσεις , έσοδα, έξοδα, κέρδη, ισολογισμοί.Αυτά και αν δεν είναι έγκυρα για τα αποτελέσματα τους αφού βασίζονται σε μεικτά πληροφοριακά συστήματα . Η αβεβαιότητα στο Πληροφοριακό Μικτό Σύστημα πηγάζει από την πολύπλοκη φύση του, τη διαρκή αλλαγή των επιχειρηματικών συνθηκών, την ποιότητα και πληρότητα των δεδομένων, καθώς και από τον ανθρώπινο παράγοντα που εμπλέκεται στη χρήση και ερμηνεία των πληροφοριών. Επίσης τα αποτελέσματα των χρηματοοικονομικών εργαλείων ανάλυσης μπορεί να αποδειχθούν εσφαλμένα όταν βασίζονται σε ανεπαρκή δεδομένα, απλουστεύουν υπερβολικά την πραγματικότητα, αγνοούν κρίσιμους παράγοντες ή χρησιμοποιούνται χωρίς ορθή ερμηνεία. Άρα το συνολικό πλαίσιο των χρηματοοικονομικών και επενδυτικών διαδικασιών είναι δύσκολα προβλεπόμενο.
Αλλά τι είναι γενικά μια πρόβλεψη;
Η πρόβλεψη είναι η διαδικασία εκτίμησης τι πρόκειται να συμβεί στο μέλλον, με βάση την ανάλυση των διαθέσιμων πληροφοριών στο παρόν ή το παρελθόν.Στόχος της είναι να βοηθήσει στη λήψη αποφάσεων, μειώνοντας την αβεβαιότητα για μελλοντικές εξελίξεις.
Πρόβλεψη ως Μοντελοποίηση του Μέλλοντος
Σύμφωνα με θεωρητικές προσεγγίσεις η πρόβλεψη είναι μια συστηματική προσπάθεια δημιουργίας μοντέλων που περιγράφουν τη συμπεριφορά ενός συστήματος ώστε να προβλεφθεί η μελλοντική του εξέλιξη. Τα μοντέλα αυτά βασίζονται σε ιστορικά δεδομένα και θεωρίες που αφορούν το αντικείμενο της πρόβλεψης.
- Πρόβλεψη ως Διαχείριση Αβεβαιότητας
Σύμφωνα με τη βιβλιογραφία στα οικονομικά και τις επιχειρήσεις, η πρόβλεψη δεν είναι απλά μια εκτίμηση, αλλά μια διαδικασία που λαμβάνει υπόψη την αβεβαιότητα και τα πιθανά σενάρια, παρέχοντας συχνά και διαστήματα εμπιστοσύνης ή πιθανότητες.
- Πρόβλεψη ως Λήψη Αποφάσεων υπό Αβεβαιότητα
Σε μελέτες διοίκησης επιχειρήσεων και χρηματοοικονομικών, η πρόβλεψη θεωρείται εργαλείο που ενσωματώνει τη διαθεσιμότητα και ποιότητα πληροφοριών, υποστηρίζοντας τη λήψη βέλτιστων αποφάσεων με περιορισμένη γνώση για το μέλλον.
- Πρόβλεψη στη Στατιστική και Μηχανική Μάθηση
Στην επιστήμη των δεδομένων, η πρόβλεψη συνδέεται με την ικανότητα ενός αλγορίθμου ή μοντέλου να γενικεύει από δεδομένα εκπαίδευσης και να προβλέπει νέες παρατηρήσεις
- Κοινωνική και Ψυχολογική Προσέγγιση
Σε κοινωνικές επιστήμες, η πρόβλεψη περιλαμβάνει και την κατανόηση της ανθρώπινης συμπεριφοράς, όπου η αβεβαιότητα αυξάνεται λόγω παραγόντων όπως η ψυχολογία, η πολιτική και το πολιτισμικό πλαίσιο.
Γιατί οι επιστήμες όπως η φυσική, η χημεία, τα μαθηματικά και η οικονομία είναι γενικά έγκυρες και ακριβείς;
Οι επιστήμες παίζουν καθοριστικό ρόλο στην κατανόηση του κόσμου γύρω μας. Επιστήμες όπως η φυσική, η χημεία και τα μαθηματικά θεωρούνται γενικά έγκυρες και ακριβείς, επειδή βασίζονται σε συστηματικές και αξιόπιστες μεθόδους έρευνας. Ακόμη και η οικονομία, παρόλο που μελετά την ανθρώπινη συμπεριφορά που είναι πιο δύσκολο να προβλεφθεί, μπορεί να παρέχει σημαντικές και σχετικά ακριβείς προβλέψεις.Καταρχάς, οι φυσικές επιστήμες χρησιμοποιούν την επιστημονική μέθοδο, που περιλαμβάνει την παρατήρηση φυσικών φαινομένων, τη διατύπωση υποθέσεων και την πειραματική επαλήθευση. Αυτή η μεθοδολογία επιτρέπει στους επιστήμονες να κατανοήσουν τους νόμους που διέπουν τη φύση και να κάνουν ακριβείς προβλέψεις. Για παράδειγμα, οι νόμοι της φυσικής και της χημείας έχουν επανειλημμένα επιβεβαιωθεί μέσα από πειράματα, καθιστώντας τις ακριβείς . Τα μαθηματικά χαρακτηρίζονται από απόλυτη ακρίβεια, καθώς βασίζονται σε λογικές αποδείξεις.Αν οι αρχικές υποθέσεις είναι σωστές, τότε και τα συμπεράσματα είναι αναγκαστικά σωστά. Αυτό προσδίδει στα
μαθηματικά μια μοναδική αξιοπιστία.Τα μαθηματικά είναι εργαλείο για τις επιστήμες κάτι που τις κάνει ακόμη ποιό ακριβής.Η οικονομική επιστήμη είναι σε γενικά πλαίσια ακριβής .Επομένως η αξία όλων αυτών των επιστημών βασίζεται στην ποιότητα των δεδομένων. Αν τα δεδομένα είναι λανθασμένα ή ανεπαρκή, τότε και τα συμπεράσματα δεν μπορούν να θεωρηθούν αξιόπιστα. Σήμερα, χάρη στην τεχνολογική πρόοδο, έχουμε τη δυνατότητα να συλλέγουμε και να αναλύουμε μεγάλους όγκους δεδομένων με μεγάλη ακρίβεια, γεγονός που βελτιώνει την εγκυρότητα και την ακρίβεια των επιστημονικών συμπερασμάτων.
Τι γινεταί όμως αν το λογικό συμπέρασμα για την όποια επιστήμη αποτέλεσμα βασίζεται σε οικονομικά στηχεία που είναι δύσκολα προβλέψιμα ;
Παραδείγματος χάρην μπορεί να θέλουμε από τα έσοδα μιας επειχήρησης να προβλέψουμε την μελοντική της παραγωγή σε ένα προιόν και από αυτό τους ρύπους της .Και απο τους ρύπους την κλιματική αλλαγή που θα έχουμε .Δεν θα είναι σίγουρο κανένα ποσοστό της.’Ετσι και γενικά ένα τέτοιο λογικό συμπέρασμα είναι ορθό ως προς την μια επιστίμη και όχι ως προς την άλλη με την μεθοδολογία της γνωστής συναλήθευσης καταλίγουμε σε σφάλμα ,ανακρίβεια ή απλα υπερβολική προσέγγιση που ξεπερνά τα όρια της αλήθειας χωρίς όμως να χαρακτηρίζεται ψέμα επίσημα ,αν και θα έπρεπε,μετατρέπεται σε μια παγίδα ,αυτή της οπτικής του θέματος μονόπλευρα .
Το management είναι η διαδικασία σχεδιασμού, οργάνωσης, διεύθυνσης και ελέγχου των πόρων μιας επιχείρησης για την επίτευξη συγκεκριμένων στόχων με αποδοτικό και αποτελεσματικό τρόπο.Ο ρόλος του management είναι να καθοδηγεί και να συντονίζει τους ανθρώπους και τους πόρους της επιχείρησης, ώστε να επιτυγχάνονται οι στόχοι μέσα από σωστό σχεδιασμό, οργάνωση, ηγεσία και έλεγχο. Η Ισορροπημένη Κάρτα Επιδόσεων βοηθά το management να διαχειρίζεται απρόβλεπτους παράγοντες και κακές προβλέψεις μέσα από μια ολιστική προσέγγιση. Ενσωματώνει χρηματοοικονομικούς και μη χρηματοοικονομικούς δείκτες, παρακολουθώντας την επιχείρηση από τις προοπτικές των πελατών, των εσωτερικών διαδικασιών και της μάθησης, επιτρέποντας την έγκαιρη ανίχνευση προβλημάτων.Με τη συνεχή αναθεώρηση στόχων και δεικτών, το management αποκτά ευελιξία να προσαρμόζει τη στρατηγική του όταν προκύπτουν απρόβλεπτες αλλαγές. Επιπλέον, η έμφαση στη μάθηση και την καινοτομία ενισχύει την ικανότητα της επιχείρησης να αντιμετωπίζει καλύτερα τα λάθη και να βελτιώνει τις προβλέψεις της.
Παραδείγματα όπου το αποτελεσματικό management διατήρησε την οικονομική ανθεκτικότητα
- Toyota (Κρίση 2008)
Κατά τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008, η Toyota αντιμετώπισε μεγάλη πτώση στις πωλήσεις, αλλά χάρη στο "Toyota Production System" και τη φιλοσοφία της συνεχούς βελτίωσης (kaizen), προσαρμόστηκε γρήγορα και διατήρησε την ανταγωνιστικότητά της (Liker, 2004). - Ισλανδία (Οικονομική κρίση 2008–2011)
Παρά την κατάρρευση του τραπεζικού της συστήματος, η Ισλανδία ανέκαμψε εφαρμόζοντας τολμηρές διοικητικές πολιτικές: εθνικοποιήσεις, έμφαση στην κοινωνική προστασία και αναδιάρθρωση χρέους (OECD, 2011). - Apple (1997–2000)
Η επιστροφή του Steve Jobs το 1997, συνοδευόμενη από στρατηγικό ανασχεδιασμό, απλοποίηση προϊόντων και επενδύσεις στην καινοτομία, μετέτρεψε μια εταιρεία στα πρόθυρα της χρεοκοπίας σε παγκόσμιο ηγέτη (Isaacson, 2011). - Nestlé (Διαχείριση κρίσεων)
Η Nestlé διαχειρίστηκε αποτελεσματικά διάφορες κρίσεις (π.χ. διατροφικά σκάνδαλα, αυξήσεις κόστους), αξιοποιώντας ένα παγκόσμιο σύστημα ελέγχου και καινοτομίας, με έμφαση στη μάθηση και στην προσαρμοστικότητα (Palazzo & Scherer, 2006).
βιβλιογραφία
- Isaacson, W. (2011). Steve Jobs. Simon & Schuster.
- Liker, J. K. (2004). The Toyota Way: 14 Management Principles from the World's Greatest Manufacturer. McGraw-Hill.
- OECD (2011). Economic Survey of Iceland 2011. Organisation for Economic Co-operation and Development.
- Palazzo, G., & Scherer, A. G. (2006). Corporate legitimacy as deliberation: A communicative framework. Journal of Business Ethics, 66(1), 71–88.
- - Bennett, R. (2006). Εισαγωγή στη Διοίκηση Επιχειρήσεων (Management). Αθήνα: Εκδόσεις Κλειδάριθμος.
- - Δουλγεράκης, Γ. Δ., Λαμπρόπουλος, Ι. Π., & Μπούρλης, Κ. Π. (2019). Πληροφοριακά Συστήματα Επιχειρήσεων I: Εισαγωγή στην Τεχνολογία & Στρατηγική. Αθήνα: Εκδόσεις Κλειδάριθμος.
- - Kaplan, R. S., & Norton, D. P. (2004). Ισορροπημένη Κάρτα Επιδόσεων: Η μεταφορά της στρατηγικής σε δράση. Αθήνα: Εκδόσεις Κλειδάριθμος.
- - Kotler, P., Kartajaya, H., & Setiawan, I. (2017). Σιάτρας, Γ. (Έτος έκδοσης). Τεχνική ανάλυση – Συστήματα σημάτων. Eurocapital.
- - Δημόπουλος, Δ. (2013). Το Σύστημα του Στροφέα: Τεχνική Ανάλυση – Σύστημα Συναλλαγών. Επιμέλεια: Κ. Σιάτρας. Αθήνα: Εκδόσεις EuroCapital.
- - Σαΐρας, Γ. (2020). Το Απόλυτο Σύστημα Συναλλαγών: Τεχνική Ανάλυση – Κινητός Μέσος Όρος 200 Ημερών. Αθήνα: Εκδόσεις Παπαζήση.